op de fiets

Je raadt nooit wat ik vandaag gedaan heb! Nou, wat denk je? .....OP DE FIETS gezeten! Mijn moeder en ik hebben een  klein stukje gefietst. Het gaat nog erg langzaam en bibberend, maar ik viel niet om. Steeds een duwtje in m'n rug, en dan kon ik weer wat meters voort. Bergaf ging ook goed, natuurlijk. We hebben het fietsen al eerder geprobeerd, 20 meter in onze straat. Maar dit keer gingen we echt fietsen, een stukje richting binnenstad. Maar pfoe, wat is het verkeer druk! Alle auto's die langs je razen, bussen, andere fietsers. Ik reed nog bijna tegen een paaltje aan ook, toen ik de verkeerde kant uit keek. Nouja, ik keek naar rechts waar een auto aankwam, en zag dat paaltje recht voor m'n neus niet. Je moet echt op alles letten. Links, rechts, achter je kijken, vóór je kijken, stoplichten, haaientanden...  Het is goed gegaan, maar thuis was ik kapot na 7 minuten op de fiets! Een jaar geleden had ik niet eens kunnen dromen, nu weer op de fiets te zitten. Ik moet nog flink oefenen, kracht opbouwen en evenwicht hervinden, maar dit is het begin. Ik ben trots!

'T is wel vreemd, alles weer opnieuw te moeten leren. Opnieuw leren lopen, opnieuw leren praten, opnieuw leren fietsen... Dat alles lijkt zo vanzelfsprekend, totdat je die vaardigheden verliest. Maar gelukkig heb ik mijn spraak en loopvermogen weer zo goed als terug! Ik moet er wel nog steeds over nadenken, over hoe je een woord uitspreekt, de articulatie. Mijn logopediste heeft me van alle klanken uitgelegd hoe je ze maakt, en waar ze in je keel zitten. Klinkt idioot, maar het heeft echt geholpen. Lopen gaat ook, maar ietsje langzamer en moeilijker dan anderen. Als je mij niet goed kent valt het niet op. Tenminste, dat hoop ik ;)

Ik zal de eerste tijd met de bus naar school gaan. Met die fiets lukt nog niet, en ik wil niet elke keer gebracht worden. De bus heeft namelijk ook een voordeel: zelfstandigheid! Niet meer constant afhankelijk zijn van anderen, maar gewoon zélf iets kunnen ondernemen. Heerlijk!geweldig super fijn