een nieuw begin

Jippie, vandaag de eerste schooldag! Al om 07:45 zat ik in de bus, ik wilde het eerste uur meedoen met natuurkunde. Het ging best aardig, en er zitten wat leuke meiden in mijn cluster. Gelukkig hoefden we het eerste uur nog niet heel hard te werken. De knorrige leraar heeft ons vooral nadrukkelijk verteld hoe zwaar komend jaar wordt, en hoe moeilijk de toetsen zijn die meetellen voor je schoolexamen. Ik heb vooral gezellig gekletst met het meisje naast me.

In mijn optimisme had ik boeken voor de eerste 3 uur meegenomen. En hoewel mijn benen zeer begonnen te doen, ben ik het derde uur toch naar scheikunde gegaan. Nog één uurtje zei ik tegen mezelf, ik had geen zin om alweer naar huis te gaan. Het begin van de les was - afgezien van de vage uitleg - vrij aardig te volgen. Oh, en ook afgezien van het proefje dat verkeerd ging, waarbij de docente snel naar achteren rende om het buisje met gas, en het water wat daarmee in contact gekomen was, naar de zuurkast te brengen. De uitleg van paragraaf 1 kon ik nog net volgen. Daarna merkte ik dat het waziger werd voor mijn ogen, en m'n hersenen trager gingen draaien. De sommen lukten niet meer. Nog 20 minuutjes dacht ik, dan ga ik naar huis, lekker slapen in m'n eigen bedje. Daarna begrijp ik scheikunde wel weer. De lerares kwam naar me toe, en vroeg of ik de sommen snapte. "Euh... daar ben ik nu even te moe voor" flapte eruit. Ze zei dat ze wel hulp voor me kon regelen als ik wilde. Nee, dat wil ik niet. Ik wil het zelf kunnen, in ieder geval zelf proberen. Ik wil laten zien dat ik niet voor niets over mocht naar de 5e klas! Maar eerst slapen.

Na scheikunde ben ik snel naar huis gegaan en m'n bed in gekropen. Alhoewel het slapen mij 's middags nooit lukt, heb ik wel drie uur aan één stuk doorgeslapen. Het is duidelijk, ik ga de komende week geen 3 uur meer naar school. Laat ik morgen maar eens met 1 of 2 uur beginnen, kijken hoe dat uitpakt.