Ik ben blij!
De scholen gaan volgende week beginnen! Dat zal je vast niet vaak gehoord
hebben van een jongere, wel van mij. Na 2 jaar noodgedwongen thuiszitten mag ik eindelijk weer naar school. Ik heb een
paar toetsen gemaakt om te kijken hoe ik ervoor stond, alle stof daarvoor zelf thuis
ingehaald. Ik wilde geen hulp. Ik moet het
ook alleen kunnen, net als vroeger, anders weet je toch niet of je het aankan?
Nou, met mijn geheugen gaat het al stukken beter. Ik had goede cijfers, en mag nu zelfs over
naar de volgende klas :)
Ik ken de
mensen in mijn klas alleen nog niet. Zij mij ook niet trouwens. Ze zullen hoogstens
denken 'dat ene meisje dat op onze klassenlijst staat maar er nooit is en van
wie ik geen idee heb hoe ze eruit ziet'. Ik ben benieuwd. Ik vind het spannend,
maar ook leuk om nieuwe vrienden te gaan maken. Hopen dat het goed uitpakt,
omdat ik nog maar zo weinig naar school kan. Toch heb ik er zin in. Eindelijk
weer iets normaals.
Afgelopen
maandag zijn we even de stad in gegaan, en ben ik zowaar bij de zgn. 'schoolcampus'
geweest. Ik kan slecht tegen drukte en lawaai, maar het deed me goed. Het
bevestigt dat ik er weer normaal uit zie. Ik zit niet meer in een rolstoel, schok
niet meer met mijn armen en benen, en ik kan weer praten. Dat ik wat langzamer
loop valt niet op, iedereen schuifelt daar aan de rollen kaftpapier, zwartroze agenda's
en stapels felgekleurde schriften voorbij. En nee, ik heb geen zwartroze agenda
gekocht, wel een stapeltje oranje schriften. Die liggen nu vooraan in mijn
kast, een bewijs dat ik ook bij de schoolcampus ben geweest. Daarnaast mijn
schoolboeken, die een jaar geleden zijn gekaft, maar nog steeds ongebruikt.
Daar komt dit jaar verandering in, en hoe.
Ik houd
jullie op de hoogte!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten