Zo,
herfstvakantie! Eindelijk is de eerste toetsweek achter de rug, waarbij ik
mezelf behoorlijk in de nesten heb gewerkt met mijn nog warrige geheugen… De
drukke week had een kleine terugval tot gevolg. Maar de afgelopen dagen heb ik gelukkig
bij kunnen komen. En ik heb geoefend met fietsen en lopen, het gaat steeds
beter!
De
toetsweek. Ik had van tevoren een planning gemaakt, om niet voor verassingen te
komen staan. Die planning bleek toch niet helemaal te kloppen. Ik miste een
aantal in de klas uitgedeelde boekjes en stencils. Gelukkig hebben lieve medeleerlingen
die voor me ingescand. Verder moest ik een toets van Natuurkunde inhalen. Ik
had hoofdstuk 7 erg goed geleerd. Maar de toets was werkelijk onbegrijpelijk, er
werd niets gevraagd over de stof in het boek. Ik was verbijsterd. Buiten het
klaslokaal vroeg ik aan anderen hoe zij de toets vonden. Best oké, zeiden ze, had
ik dan wel hoofdstuk 7 geleerd? Toen bleek, dat ik hoofdstuk 7 uit het 2e
boek had geleerd, en we moesten het 1e boek leren. En het raarste is,
dat ik twee keer in de les geweest ben. En toen dacht ik écht dat ze het over
boek 2 hadden! Niet dus…
Ook werd ik door
meneer Pietersen aangesproken op de gang, of ik de toets Latijn niet gemaakt
had. Ik had geen idee… Het was wel de
bedoeling erbij te zijn. Had ik nu wéér fouten zitten maken?! In mijn agenda
stond dat ik de toets wel gemaakt had, gelukkig. Wat bleek het probleem; hij is
helemaal niet mijn leraar Latijn. We hebben wel gelachen. Wat een misverstanden,
als je zo weinig op school bent.
Deze
vakantie moesten we naar Duitsland om medicijnen te halen. Daar hebben we een
paar daagjes vakantie aan vastgeplakt. We zijn langs gegaan bij een vriendin
van mijn moeder, die we al een paar jaar niet meer gezien hadden. Ze woont in
een heel klein dorpje, aan de rand van het bos. Ik heb daar gewandeld met haar
hond. Wandelingen niet langer dan 20 minuten, met tussenpauzes op een bankje. Het
is super om door het bos te wandelen alsof het de normaalste zaak van de wereld
is. We zijn er een paar dagen gebleven, het was erg gezellig. En ondanks dat we
een laptop mee hadden, konden we die niet gebruiken, er was geen
internetverbinding. Lichamelijk helemaal bijgekomen, maar ook Facebook-rust
gehad. Dat doet een mens goed!
Verder blijf
ik oefenen met fietsen. Gister heb ik een klein stukje door de stad gefietst
met m’n moeder, en vandaag weer. Het lukt al bijna helemaal zelf :) Wel moet ik
steeds op de trappers gaan staan om vaart te maken. Mijn beenspieren moeten nog
sterker worden, maar het gaat steeds beter. Afgelopen donderdag lukten de
oefeningen op fysio ook goed. Ik kon wel drie keer achter elkaar 5 minuten
fietsen! Daarnaast wordt de controle over mijn beenspieren steeds beter. Na
alle activiteiten ben ik moe, maar ook heel voldaan. Ik blijf werken aan zo
veel mogelijk herstel!
Wat fijn voor je dat vooruit gaat! Ik krijg ook fysio om mn beenspieren sterker te maken. Ik heb aan één been krachtverlies en voelt doof. Voel jij dat misschien? Zo'n doof gevoel? Bij de fysiotherapie voel ik de spieren in mijn goede been heel goed. Maar in het aangedane been blijft het gevoelloos en doof.
BeantwoordenVerwijderenIk heb sinds juli 2013 de ziekte van Lyme en voel me sinds een paar weken opknappen. Minder moe en meer kracht in mijn been. We blijven positief! Suc6 met je herstel!!
Groetjes, Annemieke
Hoi Annemieke, dankjewel voor je reactie. Ik heb ook last van halfzijdig krachtverlies. Mijn been voelt doof aan, vooral m'n voet. Wel heb ik sinds de antibiotica wat gevoel terug gekregen, en is de kracht erg vooruit gegaan. Wat fijn dat jij ook aan het opknappen bent! Sterkte! Groetjes, Milou
BeantwoordenVerwijderen