De gordijnen gaan weer open

Het duurde even, maar ik ben er weer! De afgelopen 2 weken waren verschrikkelijk druk met school. We kregen 5 toetsen op een dag, moesten verslagen maken voor scheikunde, boeken lezen enz. Natuurlijk kan ik dat niet allemaal bijbenen. Maar alles wat ik mis, moet ook weer ingehaald worden. Gelukkig heb ik een fijne mentor, van wie ik niet alle toetsen hoef in te halen, alleen wat belangrijk is. Tsja, ik kan nog maar max. 1 a 2 uur per dag naar school. Ik kreeg goede cijfers terug; een 7.5 voor scheikunde, een 8.8 voor natuurkunde, een 5 voor Nederlands, een 6.5 voor Engels. Da's fijn!

Voor Engels hadden we een luistertoets, daarbij wordt het geluid heel hard aangezet zodat iedereen het kan verstaan. Ik kan niet tegen zoveel lawaai... Terwijl de CD zo hard tegen je aan schreeuwt in het Engels, moet je ook nog de vragen lezen en begrijpen. En ondertussen goed luisteren naar die CD, want anders mis je informatie. Heel vervelend. Volgende keer neem ik gewoon mijn oordopppen weer mee!

Verder heb ik net een zware verkoudheid achter de rug. Zo eentje, waarbij 't om de 3 minuten je neus uitloopt, je bijholten zo verstopt zijn dat je ogen dichtzitten, en het niet lukt om 's nachts in slaap te komen. Niet lekker. Uiteindelijk ben ik toch maar naar school gegaan. Mijn schooltas afgeladen met zakdoekjes, en een zonnebril tegen de tranende ogen. Ik blijf toch liever thuis ;)

Ook heb ik de afgelopen weken weer een overwinning behaald: mijn gordijnen af en toe opendoen! Het klinkt misschien stom, maar ze zijn 1.5 jaar dicht geweest. Het is voor mij dus echt speciaal. De overgevoeligheid voor licht begint wat af te nemen. Wel krijg ik nog gauw hoofdpijn van veel licht, of als ik in de zon geweest ben. Maar het is een stapje vooruit. Een kleine, maar ieder klein stapje vooruit, is weer een stapje dichter bij genezing.